Idol – polski film obyczajowy z 1984 roku. Obsada aktorska. Krzysztof Pieczyński - Tomasz Sołtan; Ewa Żukowska - Ilona Iwicka, dawna partnerka Kortona; Jerzy Kamas - Karol "Olo" Panasiuk, przyjaciel Kortona; Tadeusz Huk - Witek, przyjaciel Kortona; Witold Dębicki - Maniek, przyjaciel Kortona; Jerzy Wasiuczyński - Żabicki, przyjaciel Kortona Komornik – polski film z 2005 roku w reżyserii Feliksa Falka. 55 kontakty. Komunikacja . Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™! Darmowy. Szybszy Był dyrektorem Teatru „7.15“, pracował jako aktor i reżyser w Teatrze Nowym w Łodzi. Jego przeznaczeniem okazał się jednak Teatr Telewizji – zrealizował około 130 spektakli telewizyjnych, stając się jednym z najbardziej zasłużonych i nagradzanych twórców tego gatunku, m.in. „Kordiana” (1963, Złoty Ekran za reżyserię Komornicy (serial dokumentalny – 16 odcinków), który zdobył główną nagrodę w Dziewiątym Przeglądzie i Konkursie Dziennikarskim Oddziałów Terenowych TVP – PiK9 i stał się inspiracją dla filmu fabularnego Komornik w reżyserii Feliksa Falka (główna nagroda na Festiwalu Filmowym w Gdyni i nominacja do Oskara). Wrocław, rok 1997, nadciąga powódź, trwa ewakuacja szpitala psychiatrycznego. Lekarz, Konstanty Grot widzi, że jeden z pacjentów żegna się z nim charakteryst Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Zrobił wybitne filmy o ludziach żądnych sukcesu, bezwzględnych, choć sam jest uosobieniem spokoju. Jego "Wodzirej" był wielką metaforą lat 70. Po latach Feliks Falk odkrywa swoje rodzinne korzenie. O książce myślałem już od dziesięciu lat, czyli odkąd nie robię filmów – mówi Feliks Falk, którego autobiografia "Wodzirej i inni" właśnie się ukazała. – Uznałem, że trzeba uporządkować swoją przeszłość i spróbować odpowiedzieć na pytania, które nurtowały mnie przez całe dorosłe życie. Ale także, żeby został jakiś ślad dla wnuków, prawnuków, żeby nie byli w takiej sytuacji jak ja, że niewiele wiem o swoich rodzicach, dziadkach, pradziadkach. Przez lata nie mówiłem na przykład o swoim żydowskim pochodzeniu, ale nadszedł moment, że chcę nie tylko o tym opowiedzieć, ale i uporządkować, co to dla mnie znaczy. – Namawiałam Felka, żeby napisał książkę o sobie. Ale on jest introwertykiem i swoich uczuć ani lęków nie wyrażał wprost, tylko przetwarzał twórczo w swoich dziełach. Dlatego autobiografia była dla niego wielkim wyzwaniem – mówi Małgorzata Niezabitowska, była rzecznik rządu, o swoim przyjacielu, reżyserze, którego filmy "Wodzirej", "Samowolka" czy "Komornik" weszły do historii polskiego kina. Program TV Stacje Magazyn Ocena dramat psychologiczny Polska 2010, 110 min "Joanna" to poruszający film w reżyserii Feliksa Falka z bardzo dobrą rolą Urszuli Grabowskiej, która za swoją kreację został wyróżniona Orłem. Akcja filmu została osadzona w Krakowie w czasie hitlerowskiej okupacji. Mieszka tam grana przez Grabowską tytułowa bohaterka filmu, Joanna Kurska. Kobieta pracuje jako kelnerka i stara się w tych trudnych czasach prowadzić w miarę normalne życie. Nie jest to jednak łatwe. W mieście czuje się bowiem wszechobecny strach, który potęgują częste łapanki. Pewnego dnia jedną z nich Niemcy przeprowadzają w okolicy lokalu, w którym pracuje Kurska. Jej ofiarami padają także goście restauracji. Jest wśród nich Żydówka, której towarzyszy córka. Zdemaskowana przez szmalcownika kobieta w ostatniej chwili wysyła siedmioletnią Różę do znajdującego się naprzeciwko kościoła. Tam także ucieka przerażona Joanna. Tytułowa bohaterka obrazu "Joanna" nie potrafi zostawić dziecka bez opieki. Zdając sobie sprawę z grożącego jej śmiertelnego niebezpieczeństwa, ukrywa dziewczynkę w swoim mieszkaniu. O jej sekrecie nie wiedzą nawet najbliżsi. Podczas rewizji odkrywa go jednak oficer SS (Joachim Paul Assbock). Zafascynowany atrakcyjną kobietą wojskowy proponuje jej układ. W zamian za seks zobowiązuje się nie wyjawić jej tajemnicy. Wkrótce po okolicy zaczynają krążyć plotki o romansie Polki z niemieckim majorem, które rozpowiada dozorczyni Kamińska (Stanisława Celińska). Od Joanny odwracają się jej bliscy i przyjaciele. Kurska postanawia jednak za wszelką cenę walczyć o dobro Róży i nie zważać na reakcje nieświadomego prawdy otoczenia. Feliks Falk Urszula Grabowska (Joanna Kurska), Sara Knothe (Róża), Stanisława Celińska (Kamińska, dozorczyni w kamienicy Joanny), Kinga Preis (Staszka Kopeć), Halina Łabonarska (matka Joanny), Izabela Kuna (Ewa, siostra Joanny), Monika Kwiatkowska-Dejczer (Marta, koleżanka Joanny), Joachim Paul Assbock), Mieczysław Grąbka (kierownik poczty), Stanisław Penksyk (strażnik na poczcie), Joanna Gryga (matka Róży) Brak powtórek w najbliższym czasie Co myślisz o tym artykule? Skomentuj! Komentujcie na Facebooku i Twitterze. Wasze zdanie jest dla nas bardzo ważne, dlatego czekamy również na Wasze listy. Już wiele razy nas zainspirowały. Najciekawsze zamieścimy w serwisie. Znajdziecie je tutaj. Witryna korzysta z plików cookies w celach statystycznych, zgodnie z Polityką Prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies. Projekt współfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzącego z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z Ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2021 w ramach Programu Dotacyjnego „Niepodległa”. Patronat honorowy Ministerstwa Cyfryzacji. Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Kultura w sieci. For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Szansa (film 1979). Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Szansa Gatunek psychologiczny, obyczajowy Rok produkcji 1979 Data premiery 18 lutego 1980 Kraj produkcji Polska Język polski Czas trwania 87 min Reżyseria Feliks Falk Scenariusz Feliks Falk Główne role Jerzy StuhrKrzysztof Zaleski Muzyka Jan Kanty Pawluśkiewicz Zdjęcia Edward Kłosiński Scenografia Teresa Smus-Barska Kostiumy Małgorzata Moskwa-Braszka Montaż Mirosława Garlicka Produkcja Zespół Filmowy „X” Nagrody nagroda za główną rolę męską na FPFF w Gdańsku w 1979 – Jerzy Stuhr Szansa – polski film obyczajowy z 1979 roku w reżyserii Feliksa Falka. Film ukazuje życie szkoły średniej lat 70. przez pryzmat konfliktu i rywalizacji dwóch nauczycieli uczących historii i wychowania fizycznego[1]. W 1980 roku film zdobył wyróżnienia na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno oraz Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie, a Jerzy Stuhr i Feliks Falk nagrody indywidualne na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku (1979)[1]. Główne role Jerzy Stuhr – jako Zbyszek Ejmont (nauczyciel historii) Krzysztof Zaleski – jako Krzysztof Janota (nauczyciel wf-u) Tomasz Zięciowski – jako Irek Stefański Elżbieta Karkoszka – jako Agata (żona Ejmonta) Ewa Kolasińska – jako Maryla Lipko (wuefistka) Sława Kwaśniewska – jako Sawicka (nauczycielka) Iwona Biernacka – jako Ewa Andrzej Buszewicz – jako Jacewicz (dyrektor szkoły) Jerzy Nowak – jako Mołda (nauczyciel) Tadeusz Huk – jako Tadek Matysiak (zawodnik piłki ręcznej) Bogusław Sobczuk – jako Kos (dyrektor „Poltechu”)Źródło: Przypisy ↑ a b c Szansa w bazie Linki zewnętrzne Szansa w bazie Szansa w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”pdeKategorie: Filmy w reżyserii Feliksa FalkaPolskie filmy obyczajowePolskie filmy psychologicznePolskie filmy sportowePolskie filmy z 1979 roku {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us Fot. KinoRP 14 stycznia 2013 w kinie Kultura odbyła się kolejna premiera filmu zrekonstruowanego cyfrowo w ramach projektu KinoRP. Tym razem w nowej odsłonie został zaprezentowany „Wodzirej” w reżyserii Feliksa Falka. Rekonstrukcja filmu była współfinansowana przez PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej. „Wodzirej” Główny bohater filmu, Lutek Danielak, jest pracownikiem wojewódzkiego oddziału „Estrady”. Dąży do kariery za wszelką cenę. Szósty czy siódmy w hierarchii wodzirejów-konferansjerów prowadzi imprezy dla dzieci i rencistów. Kiedy dowiaduje się, że z okazji otwarcia hotelu „Lux” ma odbyć się wielki bal, postanawia walczyć o jego prowadzenie. Impreza ta może być bowiem przełomowa w jego karierze. Lutek wie, że jest dobry w tym co robi, ale zdaje sobie sprawę, że konkurencja jest bardzo silna. Produkcja Zespołu Filmowego X Premiera „Wodzireja” odbyła się 28 lipca 1978 roku. Film został wyprodukowany przez Zespół Filmowy X. Reżyserem i autorem scenariusza jest Feliks Falk. Zdjęcia zrealizował Edward Kłosiński. Ścieżkę dźwiękową stworzył Jan Kanty-Pawluśkiewicz. Opiekunem artystycznym był Andrzej Wajda. Rekonstrukcji cyfrowej filmu w ramach projektu KinoRP dokonały firmy: The Chimney Pot (obraz) i Sound Place (dźwięk). Twórcy na premierze Na uroczystej premierze zrekonstruowanego cyfrowo filmu pojawiali się jego twórcy: reżyser Feliks Falk, aktorzy: Jerzy Stuhr, Sława Kwaśniewska i Michał Tarkowski, kierownik produkcji Ryszard Chutkowski, operator kamery Janusz Kaliciński, drugi reżyser Janusz Dymek. Uroczystość poprowadził Paweł Sztompke. Sentymentalna podróż – To jest uroczystość, która zmusza mnie do podróży sentymentalnej, ale nie do PRL-u, a do tego, co robiliśmy w tamtym czasie i do tego, czym byliśmy wszyscy. Mam na myśli Zespół Filmowy X. (…) Robiąc ten film cały czas dobrze się bawiliśmy. Każda scena była wyzwaniem, ale jednocześnie zabawą – mówił podczas premiery reżyser Feliks Falk. Opieka artystyczna Andrzeja Wajdy Odtwórca głównej roli, Jerzy Stuhr podzielił się z widzami wspomnieniami związanymi z realizacją filmu: – Andrzej Wajda był opiekunem filmu i jego rady były kluczowe. On mówi tak: Jurku, musisz biegać, bo jakbyś się zatrzymał, może byś pomyślał, może byś nie zrobił tych świństw. Fantastyczna uwaga. (…) Edward Kłosiński zdemontował dziecięcy wózek, żeby zamontować na niego kamerę i lecieć przede mną, jak ja będę podążał truchtem na koleją zabawę. Projekt KinoRP ze wsparciem PISF KinoRP to przedsięwzięcie zainicjowane w roku 2008 przez firmę KPD. Jego celem jest rekonstrukcja najwybitniejszych dzieł polskiej sztuki filmowej i dostosowanie jakości filmu do możliwości technicznych najnowszej technologii projekcji. Projekt honorowym patronatem objął Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdan Zdrojewski. Partnerzy Partnerami przedsięwzięcia są: Studio Filmowe Kadr, Studio Filmowe Tor, Studio Filmowe Zebra, The Chimney Pot, Yakumama Film, Studio Filmowe TPS, Dukszta&Malisz, TOYA Studios, Sound Place i Studio Company. Koordynatorem projektu jest Cyfrowe Repozytorium Filmowe. Premiera ze wsparciem PISF Premiera filmu została zorganizowana przez: Stowarzyszenie Filmowców Polskich, PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Studio Filmowe Zebra, kino Kultura oraz twórców projektu KinoRP. Pokazy w kinie Kultura Odnowionego „Wodzireja” można zobaczyć w dniach 15-17 stycznia 2013 w kinie Kultura w Warszawie o godz. w ramach cyklu pokazów „Kino bez napisów”. Dystrybucją zrekonstruowanego cyfrowo filmu Feliksa Falka zajmuje się Cyfrowe Repozytorium Filmowe. „Wodzirej” w Akademii Polskiego Filmu Film „Wodzirej” w reżyserii Feliksa Falka znajduje się w programie Akademii Polskiego Filmu, która jest inicjatywą PISF – Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Paulina Bez

był film w reżyserii feliksa falka